Zagrosun eteklerine düşen, taşına toprağına tutunup
parmak uçlarını, avuç içlerini delik deşik parçalayıp,
toroslara uzanan ihtiyar bir gönül meselesi.

Gökyüzü ve Zagros; kendi küllerinde yeniden dirilen bir
çift anka.
Dişisi tüm mitolojik güzelliklerin sembolü, dominant,
yasakçı, kuralcı, inat...

Fırat'ın bu yanından öte yanına, Akdenizin mavilğine
akıp karışan, yaşanmış gönül meselesi...

Koca Zagros, bir tek gökyüzüne mağlup olmanın
ezikliğini, sürekli bağrına saplanmış bir hançer gibi
taşımaktadır.

Son yasak buluşmaları gökyüzünün reddiyle
gerçekleşemez.

Yarım kalır ihtiyar sevda, yarım insan, yarım aşk
ve bitmeyen hikaye, milad olur yarınlara, ertelenir
bir daha dirilemez kendi küllerinde anka kuşları.

Gökyüzü ve Zagros...