Arif, Mazhar’a dönüp gözlerini kısarak devam etti;
- Mazhar’ın dediği gibi ona buna bok atmıyorum ben. Benim hangisi olursa olsun ideolojiler ile sorunum yok aslında, Meriç’in ideolojiler hakkındaki tespiti vardır, hani diyor ya “İdeolojiye düşmanlık, tek - izm’e teslimiyettir: obskürantizme...” Bana göre tek bir sorun var dostum; Samimiyetsizlik.

Arif, kafasıyla onaylayarak devam etmişti;

‐Hüzünlü bir hikâye dostum ama sadece Kerem ile Aslı mıdır yanan?
Ya inançları uğruna, acı çeken, zindanlara atılan, gençliğinden, sevdiğinden, eşinden, çocuklarından ve hatta canından vazgeçen bildiğimiz, bilmediğimiz tarihin bir yerlerinde kalan binlerce insana ne demeli? İnançları birbirine tamamen zıt olmasına rağmen hepsinin ortak yanı o inançlar uğruna yaşadıkları belki daha kötüsü yaşayamadıkları değil mi? İnandığı değerler ne olursa olsun, sırf bunun için bile saygıyı hak etmiyorlar mı? Alevi Pir Sultan Abdal da, Sünni Ebu Hanife de inançları ile yaşamları örtüştüğü için öldürülmedi mi? Sağın ve solun en büyük kalemlerinden Nazım Hikmet ve Necip Fazıl da yine inançları uğruna, bedenen ve fikren çile çekmediler mi?

...